از لحاظ تئوری، مکمل زینک و منیزیم میتوانند باعث بهبود پروفایلهای هورمونی آنابولیک شده، کاتابولیسم را کاهش دهند، وضعیت سیستم ایمنی را بهبود بخشیده و تطبیق یافتن با تمرینات مقاومتی را بهتر کنند
مقاله امروز را به بحث تاثیر مکمل ZMA اختصاص دادیم که در زیر به اثرات و ارتباط آن با ترشح تستوسترون خواهیم پرداخت.
روی و منیزیم در عملکرد ورزشی نقش مهمی دارند. روی برای رشد، تقسیم سلولی و ترشح تستوسترون با اهمیت است. زینک (روی) از عناصر کمیاب ضروری بدن است (بدن ما به طور طبیعی روی تولید نمیکند، لازم است آن را از طریق غذا یا مکملها به دست آوریم) که دربردارنده فرایندهای بیوشیمیایی حیاتی بوده و بیش از ۳۰۰ آنزیم به آن نیاز دارند. آنزیمهای حاوی زینک در بسیاری از اجزای متابولیسم درشت مغذی خصوصاً در تکثیر سلولی مشارکت دارند.
علاوه بر این آنزیمهای حاوی زینک مانند آنهیدراز کربنیک و لاکتات دهیدروژناز در متابولیسم ورزشی اثرگذار بوده درحالیکه سوپراکسید دیسموتاز (آنزیمی است که سلولها را تعمیر میکند و باعث تخریب سوپراکسید، شایعترین رادیکال آزاد در بدن میشود) از بدن در مقابل آسیب رادیکالهای آزاد محافظت میکند.
تحقیقات نشان دادهاند که کمبود زینک در بین ورزشکاران حرفهای و ورزشکاران تفریحی متداول است. اینگونه بیان شده است که کمبود زینک در ورزشکاران حرفهای باعث عملکرد معیوب سیستم ایمنی و کاهش عملکرد میشود.
به طور خلاصه:
کمبود روی میتواند باعث کاهش سطح هورمون آنابولیک بدن شود و بر حجم و قدرت عضله تأثیر منفی بگذارد و همچنین کمبود روی سبب اختلالات عفونی و پوستی میشود.
نکته: مصرف بیش از ۵۰ میلیگرم روی – میتواند اثری منفی بر جذب آهن و سایر مواد معدنی داشته باشد و باعث کمبود آهن شود.
منیزیم همچنین بهصورت یک تنظیمکننده فیزیولوژیکی پایداری غشایی و در توابع عصبی عضلانی، قلبی عروقی، ایمنی و هورمونی خدمترسانی میکند. همچنین به نظر میرسد که رابطهای بین سطوح منیزیم و کورتیزول (نوعی هورمون استروئیدی میباشد که به آن هورمون کاتابولیک نیز گفته میشود و عملکردی متضاد با هورمونهای تستوسترون، انسولین و هورمون رشد دارد) وجود داشته باشد که گزارش شده است که دارای اثر منفی در به دست آوردن توان و حجم عضلانی حین ورزش داشته باشد. یک مطالعه در سال ۱۹۸۴ نشان داد که استفاده ۱۴ روزه از مکمل منیزیم باعث کاهش سطح کورتیزول شد که از نظر تئوری کاتابولیسم در هنگام ورزش را کاهش میدهد.
به طور خلاصه:
منیزیم به انقباض عضله و سوختوساز انرژی کمک میکند و علاوه بر تولید انرژی، به عملکرد نیز از طریق کاهش تجمع اسیدلاکتیک و کاهش میزان خستگی هنگام اجرای ورزشهای سنگین کمک میکند و کمبود آن باعث کاهش استقامت عضلانی خواهد شد.
نکته:دوزهای بالای منیزیم نیز میتواند باعث اسهال و اختلال در جذب کلسیم شود.
پیریدوکسین یا همان ویتامین ب۶ برای عملکرد بسیاری از آنزیمها و سنتز پروتئین ضروری میباشد و سبب بهبود جریان خون و اکسیژن رسانی میشود.
نتیجهگیری:
ZMA یک مکمل تشکیل شده از روی (زینک)، منیزیم، ویتامین ب۶ و آسپارتات است.
طبق گفته برخی متخصصان ZMA باعث افزایش تولید تستوسترون، افزایش قدرت، افزایش IGF-1، افزایش حجم عضله و ریکاوری سریعتر پس از ورزش میشود. برای افرادی که در رژیم غذایی آنها مواد معدنی به مقدار کافی وجود دارد، مصرف این مکمل تأثیر آنچنانی بر افزایش حجم و قدرت عضلانی نخواهد داشت.
از لحاظ تئوری، مکمل زینک و منیزیم میتوانند باعث بهبود پروفایلهای هورمونی آنابولیک شده، کاتابولیسم را کاهش دهند، وضعیت سیستم ایمنی را بهبود بخشیده و تطبیق یافتن با تمرینات مقاومتی را بهتر کنند. در پشتیبانی از این نظریه، بریلا و کونته گزارش دادهاند که استفاده از مکمل زینک منیزیوم آسپارتات در زمان تمرینات مقاومتی بین دو فصل فوتبال باعث افزایش قابلتوجه تستوسترون، IGF1 و مقاومت عضلانی شد. بااینحال مشخص است که تحقیقات بیشتری قبل از نتیجهگیری قطعی موردنیاز است.
منابع: آخرین مقالات منتشر شده در وب سایتهای معتبر اروپایی